లాక్‌డౌన్‌ మే 3 వరకు పొడిగించారు. మొత్తం 40 రోజులవుతుంది. అయితే దీనిలో ఒక వెలుగురేఖ ఏమిటంటే ఏప్రిల్‌ 20 నాటికి పరిస్థితి సమీక్షించి కొన్నికొన్ని రంగాలకు, ప్రాంతాలకు మినహాయింపు యిచ్చే అవకాశం ఉంది. ఇది ఏప్రిల్‌ 14 నుంచే మొదలుపెట్టివుంటే యింకా సంతోషించేవాణ్ని. ఎందుకంటే వరస చూస్తూంటే కరోనా - మన దేశానికి సంబంధించిన వరకైనా - మరీ అంత ప్రమాదకరం కాదేమో, దాని యాక్షన్‌ కంటె మన రియాక్షనే మనల్ని ఎక్కువ దెబ్బ తీస్తుందేమో ననిపిస్తోంది. ఇది ఏ నైపుణ్యం లేని ఒక సామాన్యుడి భావనగానే చూడాలి. ఇదే సమాచారంతో మీరు యింకోలా ఆలోచిస్తే ఆలోచించవచ్చు.
ఇది ప్లేగులాగ టపటపా రాల్చేయడం లేదు. మరణాల రేటు కూడా మరీ ఎక్కువ కాదు. ఎటొచ్చీ వ్యాప్తి రేటు ఎక్కువ అంటున్నారు. వ్యాపించినవారిలో మరణాల రేటు కూడా దేశదేశానికి మారుతోంది. యుకె, ఇటలీలో 13% ఉంటే, స్పెయిన్‌లో 10%, ఇరాన్‌లో 6%, యుఎస్‌ఏలో 4%, జర్మనీలో 3%, ఫ్రాన్స్‌లో 2%.. యిలా వుంది. చైనాను నమ్మం కాబట్టి వదిలేద్దాం. యూరోప్‌లో రికార్డు వ్యవస్థ దిట్టంగానే ఉంటుంది కాబట్టి తీసుకున్నా. ఇరాన్‌ బాగా ప్రభావితం కాబట్టి చేర్చా. యుకె, ఇటలీ, స్పెయిన్‌లో అంతలా వుండడానికి ప్రత్యేక కారణాలుంటే అవి రాబోయే రోజుల్లో బయటపడవచ్చు. అవి మనకు అప్లయి కాకపోవచ్చు.
మన దగ్గర మరణాలు 400, పాజిటివ్‌ వచ్చినవారు 12 వేలు. అంటే 3.3%. కానీ మన దగ్గర టెస్టింగు తగిన స్థాయిలో జరగటం లేదు కాబట్టి, ఆ 12 వేలను నమ్మలేం. సోకినవారు కనీసం లక్ష మందైనా ఉంటారని నా వైల్డ్‌ గెస్‌. (ఏ ఆధారమూ లేదు, గతంలో చెప్పిన 1కి 800 మంది లెక్క ప్రకారమైతే 3.20 లక్షల మంది ఉండాలి). మరణాల సంఖ్యను కూడా శంకిద్దాం. కొన్ని కోవిడ్‌ మరణాలను తెలిసో, తెలియకో సాధారణ ఊపిరితిత్తుల సమస్య మరణాలుగా లెక్క వేస్తున్నారని అనుకుని ఆ 400ని 800గా అనుకుందాం. అలా వేసి చూసినా లక్షకు 800 మంది అంటే 1% కంటె తక్కువ, కరక్టుగా చెప్పాలంటే సోకాక మరణించేవారి శాతం 0.8%! దీనికి ఇంత భయపడాలా? అనేదే మనమందరం వేసుకోవాల్సిన ప్రశ్న.
రోగం సోకినంత మాత్రాన చావు రాదు, నిజమే కానీ చిన్నపిల్లలకు కూడా సోకుతోంది, యువతకు సోకుతోంది అనే చెప్తున్నారు తప్ప మరణాల్లో వారి శాతం చెప్పటం లేదు. ఫ్లూ లాగానే వచ్చి పోతూండవచ్చు. వయసురీత్యా మరణాల సంఖ్యను ప్రకటించినపుడు స్పష్టమైన చిత్రం గోచరిస్తుంది. ఎందుకోకానీ ప్రభుత్వం అది చెప్పడం లేదు. ఇప్పటిదాకా మరణించినవారిలో 60% మంది 60 ఏళ్లు దాటినవారని. వారిలో కూడా ఆస్త్మా, డయాబెటిస్‌, గుండె జబ్బు ఉన్నవారు పోయారని ప్రెస్‌ నోట్‌ చెప్తోంది. 60 దాటినవారు అంటే కోట్లలో ఉంటారు. 60-65, 65-70, 70-75,.. ఇలా గ్రూపులుగా విడగొట్టినపుడు యింకా బాగా తెలుస్తుంది. ఆ తర్వాత తక్కిన 40% మరణాల్లో ఆస్త్మా వంటి రోగాలున్న వాళ్లు పోతున్నారా? మామూలుగానే పోతున్నారా? అనేది ముఖ్యం.
ప్రపంచవ్యాప్తంగా డెత్‌ రేట్‌ గురించి యిచ్చిన అంకెలతో మనకు కాస్త విషయం బోధపడుతుంది. డెత్‌ రేట్‌ అంటూ ఈ రోగం సోకాక వయసు రీత్యా విడగొట్టి వారిలో మరణించినవారి గణాంకాలు యిచ్చారు. 80 దాటినవారిలో 15% మంది, 70-79 వారు 8%, 60-69 వారు 4%, 50-59 వారు 1%, 40-49 వారు 0.4%, 10-39 వారు 0.2%, 9కి లోపువారు 0% పోయారు. అలాగే ముందే వున్న రోగాల రీత్యా విడగొట్టి చూస్తే కాన్సర్‌ ఉన్నవాళ్లు 6%, హృద్రోగం వున్న వారు 11%, ఊపిరితిత్తుల సమస్య ఉన్నవారు 6%, డయాబెటిస్‌ ఉన్నవారు 7%, బిపి ఉన్నవారు 6% మంది ఉన్నారు. ఇండియాకు సంబంధించి యిలాటి వింగడింపును నేనిప్పటిదాకా చూడలేదు. ప్రపంచవ్యాప్తంగా చూసుకుంటే రోగం సోకిన 80 ప్లస్‌ వృద్ధుల్లో కూడా 85% మంది కోలుకుంటున్నారన్నమాట. మరి దీన్ని చూసి, అన్ని పనులూ మానుకునేటంత యిదిగా భయపడాలా? అన్నది నా సందేహం.
వ్యాప్తి రేటు ఎక్కువ అంటున్నారు. అది కూడా చూద్దాం, మన దేశంలో జనవరి 30 న మొదటి కేసు నమోదైంది. అంటే అప్పటికే సోకినవారు దానికి వంద రెట్లలో వుంటారు. ఈ 77 రోజుల్లో అది 12 వేలైందంతే. పోనీ నేనన్నట్లు లక్ష మందికి సోకినా లక్షణాలు బాగా ప్రకోపించి, ఊపిరి సలపడం కష్టమై ఆసుపత్రికి రాక తప్పనివారు 12 వేలకు లోపే కదా! ఎందుకంటే యీ 12 వేల పాజిటివ్‌ వాళ్లు. వీళ్లల్లో తీవ్రలక్షణాలున్నవారు కొందరే ఉన్నారు. ఈ విధంగా చూస్తే మన దేశంలో దాని వ్యాప్తి రేటు కూడా తక్కువే అనే సందేహం కలుగుతోంది.
నిన్నటి ప్రకటన ప్రకారం దేశంలో 400 జిల్లాలలో కోవిడ్‌ లేదు. మొత్తం 720 జిల్లాలుంటే వాటిలో 56%టిల్లో లేనే లేదు. తక్కిన 320 జిల్లాలను కూడా గ్రామాల వారీగా విడగొట్టి చూస్తే వాటిలో 70% గ్రామాల్లో లేదని తేలినా నేను ఆశ్చర్యపోను. ఎందుకంటే గ్రామాల్లో సామాజిక దూరం పాటించడం సులభం. ఇళ్లు దూరదూరంగానే వుంటాయి. శుభ్రంగా వుండేందుకు వసతులు వుంటాయి. పట్టణాలు కొంతవరకు ఫర్వాలేదు. పేదలు నివసించే కొన్ని వాడలు తప్ప తక్కినచోట్ల యిండిపెండెంటు యిళ్లు వుంటాయి. అందువలన జిల్లాలలోని 60% పట్టణాల్లో కోవిడ్‌ లేకపోవడం అబ్బురం కాదు. తక్కిన 40% పట్టణాల్లో కూడా మురికివాడలపై నిఘా వేసి, అక్కడి నివాసితుల రాకపోకలు నియంత్రిస్తే కరోనాను కట్టడి చేయవచ్చు.
అయినా మనలో యింత భయాందోళనలు ఎందుకు కలుగుతున్నాయంటే మనం చూసే విధానం వలన! అమెరికా అంకెలు, ఇటలీ అంకెలు , సాక్షాత్తూ యుకె ప్రధానికే కోవిడ్‌ రావడం చూసి మనం బెదురుతున్నాం. ఇదే కనుక ఏదైనా ఆఫ్రికన్‌ దేశంలో వచ్చి దీనికి పదింతల మంది చచ్చిపోయినా ‘పాపం’ అంటూ నోరు చప్పరించి ఊరుకునేవాళ్లం. కరోనా అనగానే మొదట్లో ఏమో గానీ, నెల్లాళ్లగా వార్తలన్నీ అమెరికా చుట్టూ, ట్రంప్‌ చుట్టూ తిరుగుతున్నాయి. అతని యిమేజి అలాటిది! మిస్‌మేనేజ్‌ చేసిన ఇటలీ అధినేత (ప్రధానా? అధ్యక్షుడా?) పేరేమిటో మనం పట్టించుకోవటం లేదు. దినమంతా ఆ న్యూస్‌ వినివిని భయభ్రాంతులమై పోతున్నాం.
అమెరికా అనగానే మమేకం అయిపోతున్నాం. దానికి జలుబు చేస్తే మనం న్యుమోనియా తెచ్చుకుంటున్నాం. చైనాలో తీవ్రంగా వ్యాపిస్తోంది అనే వార్తలు జనవరి నుంచి వినబడుతున్నాయి. అయినా మనలో చలనం లేదు. అమెరికాకు కష్టం వస్తే బెంగ పెట్టుకుంటున్నాం. దాని ఆర్థిక వ్యవస్థ కుప్పకూలితే రేపు అక్కడకు వెళ్లాల్సిన మన పిల్లలు ఎక్కడకు వెళ్లాలా? అని. పోనీ ప్రత్యామ్నాయంగా ఇంగ్లీషుతో మేనేజ్‌ చేయగల యూరోప్‌ వెళదామనుకుంటే అక్కడా బాగా లేదు. అదీ బాధ. సౌత్‌ అమెరికా, ఆఫ్రికా, జపాన్‌, రష్యా.. వీటి అంకెలు పట్టించుకోం.
సరే, కరోనా మరణాల సంఖ్య చూద్దాం. అమెరికాలో మొత్తం జనాభా 33 కోట్లు, మరణాలు 28400 అంటే లక్షకు 8.6 మంది చచ్చిపోతున్నారు. మరి మన జనాభా 135 కోట్లు, చనిపోయినది 400. అంటే కోటికి 3గ్గురు. పోనీ 800 మంది పోయారనుకుంటే 6గురు! అమెరికా లెక్కప్రకారం అయితే 860 మంది పోవాలి. పోవటం లేదుగా! నా మార్చి7 నాటి ఆర్టికల్‌లో రాసినట్లు నిరంతరం దుమ్మూ, ధూళీలో బతికే మన యిమ్యూనిటీ లెవెల్స్‌ వేరేగా ఉంటాయి. మనకు ఫ్లూ లు వస్తూ వుంటాయి, పోతూ వుంటాయి.
ఎయిడ్స్‌ రోగం కొత్తగా వచ్చినపుడు పాశ్చాత్యప్రపంచం నానా గగ్గోలుపెట్టేసింది. మన చేత కూడా ప్రచారానికి బోల్డంత ఖర్చు పెట్టించింది. మనం దాన్ని జీర్ణించుకున్నాం. మన వాతావరణంలో ఉన్న వేడిమి, మన ఆహారపు పద్ధతులు, మన జీవనవిధానం, బిసిజి వ్యాక్సిన్‌ తీసుకోవడం, గతంలోనే మలేరియాలాటివి వచ్చి శరీరంలో యాంటీబాడీలు తయారు కావడం.. వగైరా వగైరా కారణాల వలన కరోనా మరీ అంత ప్రమాదకరంగా తయారవలేదంటున్నారు. మరి అలాటప్పుడు యింత ఓవర్‌(రి)యాక్షన్‌ ఎందుకు?
మీకు తెలుసా? మనదేశంలో 2018లో రోడ్డు యాక్సిడెంట్లలో పోయినవారి సంఖ్య లక్షాఏభై మందికి పైగా వుంది. రోజుకి 415 మంది! అయినా వీధి దీపాలు పెట్టరు, సిసిటివిలు పెట్టరు, తగినంతమంది ట్రాఫిక్‌ పోలీసులను నియమించరు, వాహనం కండిషన్‌ ఎలా వుందో, నడిపేవాడికి లైసెన్సు ఉందో లేదో చెక్‌ చేసే తగినంతమంది సిబ్బందిని నియమించరు, హైవేల పక్కన మద్యం అమ్మకాలను ఆపరు. వాటివేటికీ డబ్బు లేదంటారు. మరి ఈ కరోనా గురించి ఎంతైనా ఖర్చుపెడుతున్నారు. తెలంగాణకు వస్తే 2018లో రోజుకి 18 మంది రోడ్డు యాక్సిడెంట్లలో పోయారు. కరోనా వచ్చి యిన్నాళ్లయినా, తబ్లిగీవాళ్లు పెద్ద సంఖ్యలో ఉన్నా యిప్పటిదాకా మరణాల సంఖ్య ఆ 18కి చేరలేదు.
రోడ్డు మరణాల సంఖ్య ఒక్కటీ చెపుతున్నాను. మామూలుగా వ్యాధులతో పోయేవారి సంఖ్య, ఆత్మహత్య చేసుకునేవారి సంఖ్య ఎంతుంటుందో లెక్కేసి చూస్తే కరోనా మనం భయపడుతున్నంత మహమ్మారి కాదని, సమస్త కార్యకలాపాలు ఆపుకుని కూర్చునేటంత భూతం కాదని తోస్తోంది. కనీసం మనదేశం వరకు! మనం లాక్‌డౌన్‌ విధించి సకాలంలో వ్యాధివ్యాప్తిని అరికట్టాం కాబట్టే, యిది సాధ్యపడింది అని అనుకుంటే ఆ లాక్‌డౌన్‌ను మూడువారాలకు పరిమితం చేస్తే పోయేది. ఎందుకంటే లాక్‌డౌన్‌ వలన చాలా రకాల కష్టనష్టాలు జరుగుతున్నాయి. వాటి గురించి వచ్చే వ్యాసంలో! .(సశేషం)
అందరూ ఒక వైపు.. ఆ ఒక్కడూ మరో వైపు
జగన్ కేర్ ఫుల్.. వాళ్లు ఏమైనా చేయగలరు! 
చింతమనేని ప్రభాకర్ ఔట్! 
జగన్ మళ్లీ వస్తే... రామోజీకి కళ్లెదుటే పతనం! 
జగన్ హత్యే లక్ష్యమా? 
దర్శకుల చుట్టూ ఆ హీరో