పేరు : అరవింద్ కేజ్రీవాల్
దరఖాస్తు చేయు ఉద్యోగం: రెండు నెలల ముఖ్యమంత్రి.( మొదటి సారి ఢిల్లీకి ముఖ్యమంత్రి పదవి వచ్చినప్పుడు 49 రోజులు చేసి రాజీనామా చేశాను. ఈ సారి 60 రోజులు చేసి రాజీనామా చెయ్యాలన్నది నా కోరిక.)
ముద్దు పేర్లు :‘‘గురివింద్’ కేజ్రీవాల్ (గురివిందకి అంతా ఎరుపే. ఎక్కడో కొంచెం నలుపు. అందుకే కోబోలు వచ్చిన ఢిల్లీ పీఠాన్ని వదలు కొన్నాను.‘కాశీ’ వెళ్ళి ఓటమిని తెచ్చుకున్నాను.) ‘శోక్’ పాల్. ( లోక్ పాల్ బిల్లు రానంతవరకూ ‘లోక్ పాల్ … లోక్ పాల్’ అంటాను. తీరా వచ్చాక, అది ‘జన లోక్ పాల్’ కాదే..! అని శోకిస్తాను.)
‘విద్యార్హతలు : ఐ.ఆర్.ఎస్.( అంటే ఇండియన్ రెవెన్యూ సర్వీస్ అనుకున్నారా? అక్కడే ‘తప్పు’లో కాలేశారు. మనది ఇండియన ‘రిజైనింగ్’ సర్వీస్. రాజీనామాలు చెయ్యటంలో మనకి వున్న మనకి వున్న శిక్షణ మరెవ్వరికీ లేదు.
గుర్తింపు చిహ్నాలు:
- ఒకటి: ఆఫీసర్కి ఎక్కువ; లీడర్కి తక్కువ. ( ఆఫీసర్ పదవి నాకు చిన్నదయి పోయిందని రాజీనామా చేశాను. ముఖ్యమంత్రి పదవి పెద్దదయి పోయిందని వదలుకున్నాను. కానీ ఇప్పుడు రెండూ కావాలని పిస్తున్నాయి. ఏదయినా అంతే….! పోగొట్టుకుంటేనే కానీ, దాని విలువ తెలీదు.
- రెండు: ‘ఆమ్ ఆద్మీ పార్టీ’లో నేనే ‘ప్రైమ్’ ఆద్మీని. అనగా అతి ముఖ్య సామాన్యుణ్ణి. ఎక్కడయినా ‘అతిముఖ్యసామాన్యుడు’ ఇద్దరు ముగ్గురుంటారా? ఉండరు కదా! అందుకే నేనొక్కణ్ణే వుంటాను. ఈ రహస్యాన్ని జీర్ణించుకోలేక, పార్టీనుంచి కొందరు వైదొలగుతున్నారు.
సిధ్ధాంతం : ఢిల్లీ కానీ, దేశం కానీ నిత్యం కళకళ లాడాలంటే, ఎప్పుడూ ఎన్నికలు జరగాలి. అప్పుడే నేతలు వీధుల్లో వుంటారు. అందుకే ఢిల్లీ అసెంబ్లీకి ఎన్నికలు పెట్టమంటున్నాను. కానీ అక్కడి లెఫ్ట్నెంట్ గవర్న్ర్కి ఈ విషయం అర్థం కాదూ…!
వృత్తి : తుడవటం. కానీ నా వృత్తిని నరేంద్రమోడీ చేపట్టేశారు. ఆయన ‘స్వఛ్చ భారత్’ పేరు మీద వీధుల్నీ తుడిచేస్తున్నాడు; ఎన్నికల పేరు మీద ‘సీట్ల’నీ ‘స్వీప్’ చేస్తున్నాడు. మా పార్టీ ఎన్నికల గుర్తు అయిన ‘చీపురు కట్ట’ను ఆయన చేతపట్టటం వల్లనే ఇది సాధ్యమవుతుంది. నా గుర్తు నాకివ్వమని నేను ధర్మ పోరాటాం చేస్తే మంచిదేమో!
హాబీలు :
- 1. రోడ్డు మీద పడక వెయ్యటం. అపార్థం చేసుకోకండి. నిద్ర కోసం కాదు, నిరసన కోసం.
- 2.పొత్తులు పెట్టుకున్న వారి మీద కత్తులు దూయటం. (కాంగ్రెస్ తో పొత్తు పెట్టుకుని, దెబ్బ తిన్నాను లెండి. ‘చీపురు’ ని ‘చేతి’ కిస్తే తుడిచేది ‘చెయ్యా’? ‘చీపురా?’ కానికిప్పటకీ అర్థం కాదు. )
అనుభవం : అనుభవమంతా, మా గురువు గారు అన్నా హజారే దగ్గరే నేర్చుకున్నాను. ఆయన నాకు రెండే రెండు పాఠాలు చెప్పారు. ఒకటి: టోపీ పెట్టుకోవటం. ( పెట్టటం కాదు.) రెండు: జెండా ఊపటం( మార్చటం కాదు.) కానీ ఈ రెండు పాఠాలూ ఎందుకనో అధికార రాజకీయాల్లో అక్కరకు రావటం లేదు.
మిత్రులు : యధార్థ వాది లోక శత్రువు అంటారు. నాకు మిత్రులెవరుంటారు. ఉన్నవారంతా ‘ఫేస్ బుక్’ ఫ్రెండ్సే.
శత్రువులు : ముల్లు ముల్లును ముల్లుతో తీయాలనుకున్నట్టు, ‘చీపురు’ను, ‘చీపురు’తో కొట్టాలని భావిస్తున్న భారతీయ జనతా పార్టీ.
మిత్రశత్రువులు : కాంగ్రెస్ వారు. ఎప్పుడు ‘చెయ్యి’ అందిస్తారో…, ఎప్పుడు ‘చెయ్యి’ ఇస్తారో తెలీదు.
వేదాంతం : కుర్చీ వున్నది కూర్చోవటానికి కాదు. ఉందని చెప్పటానికే. అందుకే అధికారి గానూ ఎక్కువ కాలం కూర్చో లేదు; ముఖ్యమంత్రి గానూ ఎక్కువ రోజులు కూర్చో లేదు.
జీవిత ధ్యేయం : ప్రధానిగా కూడా తొలిసారి 49 వ రోజు రాజీనామా చేసి రికార్డు నెలకొల్పాలన్నది నా జీవిత ధ్యేయం.
సతీష్ చందర్